JAAGO
هالیوود اغلب پیامدهای شوم کودک آزاری را به نمایش گذارده است با این وجود عمق این فاجعه در دو اثر هندی اخیر به خوبی نمایش داده شده آثاری به نامهای: monsoon wedding اثر miram nair و pitaah اثر ماهیش مانجیگر.mehul kumar کارگردان فیلمهای موفق و پر مشتری مانند krantiveer و tirangaa بازهم با اثری جانانه باز می گردد. تازه ترین فیلم وی JAAGO بر اساس رویدادی واقعی و تکان دهنده(تجاوز به دختربچه 9ساله ای در قطار مومبی) باطن شما را خراش داده و به فکر فرو می برد.شروتی(hansika motwani) دختر 9 ساله شریکانت (سانجی کاپور) و شرادا(راوینا تاندون) است که هر روز با قطار مسافت خانه تا مدرسه (و بالعکس) را طی می کند.روزی تصادفا" در مدرسه حبس می شود و زمانیکه با قطار به خانه باز می گردد تقریبا" شب از نیمه گذشته. سه جوان معتاد هم که در قطار هستند او را تنها می یابند و در حضور چند مسافر دیگر که هراسان شده و نمی توانند به این دختر کوچک کمک کنند به او تجاوز می کنند.
شروتی در حالیکه بیهوش شده به وسیله پلیس به بیمارستان انتقال می یابد و آخرین نفسهایش را در برابر چشمان مغموم والدینش می کشد. شهر از خبر این حادثه وحشتناک بدجوری تکان می خورد.گره کار به دست کریپاشانکار تاگور (منوج باجپای) پلیسی صادق و درستکار از دایره جناییست و از اینجاست که مبارزه بین صداقت و فساد آغاز می شود.JAAGOفیلمی بدون ترانه (که روند ساخت اینگونه فیلمها رو به افزایش است) و واقع گرایانه که چنین عمل شنیعی را به نمایش می گذارد قلب شما را از حرکت باز می دارد که چگونه سه معتاد که دو نفرشان هم به خانواده های ثروتمندی متعلق هستند خودشان را به این بچه بی دفاع تحمیل می کنند درست در برابر چشمان هراسان و حیرت زده چند ناظر خاموش.اگر چه این واقعه همچنان به تخریب زندگی آنان ادامه می دهد در انتهای فیلم با واکنشی رعدآسا مواجه می شویم که جز این , پایان دیگری برای فیلم نمی توانست در نظر گرفت . بااین وجود فیلم مقدار کمی سر نخ خود را از دست می دهد.فیلمنامه آنچنان که انتظار می رفت پرداخت نشده . برای مثال افکار منوج باجپای نسبت به مادر دختر بچه(راوینا) در قطار نیمه شب خوب کار نشده.نقص دیگر اینست که تضاد دائمی بین پدران ثروتمند قربانیان(متهمانی که به دست راوینا کشته می شوند) و منوج باجپای چیز تازه ای نیست.حتی حضور پورو راجکمار کاملا تحمیلی به نظر می آید.
کارگردان در ایجاد انگیزه در زندگی راجکمار واقعا مفید بوده است با اثری همچون MARTE DAMTAK و همچنین در زندگی هنری نانا پاته کار با آثاری همچون KRANTIVEER و TIRANGAA و حالا در JAAGO جادوی دیگری با منوج باجپای می آفریندکه اجرایش ما را مبهوت می سازد.طغیان او در دادگاه قبل از اعلام رای هیئت منصفه توسط قاضی شایسته ستایش است. در واقع او کاملا مناسب این نقش است. دیگر عامل برجسته فیلم دیالوگهای آنست(k.k.singh). میتوان گفت دیالوگهای فیلم روح آن هستند که حقیقت را درون خود دارند و امتیاز موسیقی متن فیلم(sameer sen) نیز بسیار بالاست.سانجی کاپور در خور نقشیست که به او واگذار شده و راوینا تاندون به طور موثر ترحم را از یک طرف کنار زده و از طرف دیگر همذات پنداری تماشاگر را بر می انگیزد. akhilendra mishra نقش منفی فیلم را با جلوه خاصی بازی می کند.در کل JAAGO تمی منقلب کننده داردکه واکنشهای مختلفی را بر می انگیزد از جمله اینکه هنگام تماشای آن ماهیچه هایتان منقبض می شود و این فیلم شانس بسیاری در box office دارد و اکران انفرادی آن به وسعت فیلم کمک شایانی خواهد کرد.